DİBE VURDUĞUMUZ YILLAR
Yıl 2008…
Kütahyaspor’un dibe vurduğu yıllar.
Gelir yok, borç çok.
Her taraf yokluk.
Ali Osman Duymaz ve tayfasının "Aş evlerinden" kulübe kömür ve yemek getirdiği dibin dibi.
Kadro perişan.
Çoluk çocukla maça çıkıp, amatör takımlardan 5 yiyoruz.
İçimiz almıyor.
Bir avuç Kütahyaspor sevdalısı takımı ayakta tutmaya çalışıyor.
Kimisi Ali Okçu, rahmetli Mustafa Akar ve rahmetli Sait Aksöz gibi içeriden.
Kimisi de bizler ve rahmetli Gültekin Demir gibi tribünden…
Hiçbir zaman terk etmedik.
Kaçmadık.
Yorulmadık.
İyi günde de kötü günde de, mavi lacivert sevdamızın peşinden koştuk.
Murat Şen…
Hidayet Arı…
Hakları ödenmez.
Teknik ekipte onca yokluğa rağmen yılmadan mücadele ettiler.
2008-2009 sezonu kabus gibi geçti.
Kimsesizlik ve sahipsizlik duygusuzluğun verdiği acıyla her maç sonu ağlayan ağlayana…
Bırakın galibiyeti, attığımız gole sevindik.
Şanlı armanın onur ve gurur mücadelesiydi.
Yokluk, acı hatırlarla salladı, geldi geçti.
Elif gibi dimdik ayakta kaldık.
2009-2010 sezonu son amatör yılımız oldu.
BAL yeni kuruldu. Ahmet Tekdemir başkanlığında kulüp hareketlendi.
Ahmet Başkan, mahir adamdı. Tekeden süt çıkarırdı.
Ne yapar eder yokluğa bir çare bulur, eksiği gediği tamamlardı.
Yöneticilerin kurban adaklarını kulübe alır, futbolcularına kırmızı et yedirirdi (!)
Allah bir daha o günleri göstermesin.
Emekleri unutulmaz. Unututlarımdan af ola...
Bahadır Kaptan, Nuri Ercura ve Ekrem Tokçay gibi isimsiz o kadar çok kahraman var ki(!)
Gecenin bi yarısı, Gökhan Bola aradı.
“ Bizim davulcu Gökhan’ın babası Gültekin Abi kalp krizi geçirerek vefat etmiş abi” dedi.
Dibe vurduğumuz 2008 yılında çektiğim “ Baba oğul” fotoğrafını istedi.
O zor söyledi.
Benim boğazım düğümlendi.
Çok üzüldüm.
Gültekin Abi, menfaatsiz sevenlerden iyi bir Kütahyaspor taraftarı, güzel bir insandı.
İçerde ve dışarda yana yana, omuz omuza çok maç seyrettik.
Allah rahmet eylesin. Gökhan Demir kardeşime ve ailesine sabır ve baş sağlığı dilerim.
Nereden nereye…(!)
Bir tarafta;
Taraftarlarımızın aş evlerinden sırtında kömür ve yemek getirdiği, futbolculara kırmızı et yediremediğimiz acı yıllar.
Bir tarafta;
Futbolcumuzun çeşit çeşit yemeğini garson masasına getiriyor. Yatağını görevliler temizliyor.
Belediye Kütahyaspor yok olmasın (!)
Kadrini ve kıymetini bilelim.
Saygılarımla.
