30 AĞUSTOS ZAFERİMİZDE KAÇ ŞEHİT VERDİK ?
İHSAN TUNÇOĞLU GAZETECİ / YAZAR
Yunan Palikaryaları; Dumlupınar,Zafertepe Çalköy ve Altıntaş’da “buUJ cepheler aylarca sağlam kalır,Türkler buraları alamazlar”diye böbürlendikleri Cepheler sadece 4 gün içinde darmadağan edildi ve bozguna uğrayıp, perişan oldular ve arkalarına bile bakmadan kaçmaya başladılar.Ama maalesef kaçış güzergahları üzerindeki köyleri ve kasabaları yakıp,yıkıyor,bebekleri bile öldürüyorlardı. Eli silah tutan erkekler Cepheye,Mustafa Kemal’in, Milli kuvvetlerine katılıyor şehitlik mertebesine ulaşıyorlar, canlarını seve seve feda ediyorlardı.Kadınlar ve genç kızlar ise alçak Yunan askerlerinin şerlerinden kurtulabilmek için,dağlara ve ormanlara çıkıp,saklanıyorlardı. Kalanlar; yaşlılar ve çocuklardı.
Barbar Yunanlılar İngiltere’nin kuklası / piyonu ş olarak Megalo-İdea (Büyük Yunanistan- içine İstanbul’u da alan büyük Helen İmparatorluğu) rüyası ile Anadolu’yu işgal etmişlerdi.
Kütahya ise 17 Temmuz.1921 de işgal edildi. bir yıldan fazla işgal altında kalan Kütahya, Başkomutan Gazi Mustafa Kemal komutasındaki kahraman ordumuz tarafından 30 Ağustos 1922 de kurtarılmıştı.
İşgalin ilk günlerinde Yunan Kralı Konstantinos, 28 Temmuz 1921 de geldiği Kütahya’da Yunan Savaş Konseyine başkanlık etmişti.
26 Ağustos 1922 günü Afyonkarahisar/ Kocatepe’de başlayan büyük Taarruz ile “Büyük Yunanistan rüyası” hayaline kapılarak Anadolu’ya giren alçak Yunan Askerleri; Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları, Yüce Türk Milleti ve Kahraman Ordumuzun Dünya’da eşi benzeri az görülebilecek bir kahramanlık göstererek, aşılmaz denilen Yunan cephelerini ve tahkimatları sadece 4 günde darmadağın ederek, tarihe altın sayfalarda yazılan bir zafere imza atarak, Yunanlılara ebediyyen unutamıyacakları kabus yaşatmışlardı.
Yunan Ordusunun , Türk Ordusuna göre,Silah,Cephane,Ulaşım araçları,Uçak ve asker sayısı olarak bizden çok fazla imkanaları vardı. Zira Sömürgeci İngiltere başta olmak üzere bazı Avrupa Ülkeleri lojistik destek sağlıyorlardı.
Bu üstünlükler, Ruhu ve yürekleri Vatan ve bağımsızlık aşkı ve imanı ile dolu olan Türk ordusu ve Milletimizin omuz-omuza taarruzu sonucu; Megola-idea rüyası ile Anadoluyu işgal eden Yunan Ordusu (ve Yunanistan Devleti) ebediyyen unutamıyacakları bir ders almışlar ve emperyalist İngiltere’nin piyonu ve kuklası oldukları için bin pişman olmuşlardı.
Türk’ün yok olmadığını,var olduğunu Tüm dünyaya haykıran bu büyük zaferimiz esnasında ,resmi kaynaklar 137 bin vatan evladının şehit olduğunu yazıyor.Yıllardan beri 137 bin şehidin kahramanlıkları, Milletimizin fedakarlıkları,Vatan sevdası,Özgürlük ruhu,Bağımsızlık aşkı, nesilden- nesile anlatılır,bu onur gelecek kuşaklara aktarılır..
Ben zaman zaman bu konuda düşünürüm. Acaba şehit sayımız 137 bin mi,yoksa daha az mı diye..Türk Ordusu yaklaşık 202 bin kişi,Yunan ordusu 242 bin kişi.
Böyle düşünmemde en büyük etken,bizzat Atatürk’ün Dumlupınar’dan TBMM’ne çektiği bir telgraf..Gazi Mustafa Kemal bizzat kendisi şöyle bilgi veriyor : “ Yunan Ordusunun kaybı çok fazla,çok şükür Allah’a bizim kaybımız onlardan daha az”
Daha az şehit vererek bu zaferi kazanmış olmak Kurtuluş Savaşımızın/ Dumlupınar 30 Ağustos Zaferimizin yüceliğini ve onurunu azaltmaz..Hatta daha az kayıpla, Dünya’da eşi-benzeri görülmemiş böyle bir meydan savaşını kazanmak bence bunun şerefini,Yüceliğini prestijini arttırır bile.
Ben sadece gerçeğin peşindeyim. Bu nedenle , Cumhurbaşkanlığı Arşiv Başkanlığı ve Genel Kurmay Harp Dairesi Başkanlığına biz yazı yazarak konu hakkında detaylı bilgi istedim.
Amacım: Kurtuluş Savaşımız/Büyük Zaferimize geniş yer verdiğim “ Dünyada İlkler ve Sırlar Kenti: KÜTAHYA Kitabımın 3.Baskısına hazırlandığım için yeni bilgi ve belgeler edinerek , yeni baskı Kitabımda gerçekleri kamuoyuna duyurmak
